Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιταχύνθηκε λόγω της ενεργειακής κρίσης του 1973, της αυξανόμενης κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής ρύπανσης από ορυκτά καύσιμα. Η μείωση της εξάρτησης από τους συμβατικούς ενεργειακούς πόρους (κάρβουνο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) έγινε επιβεβλημένη με την προοπτική της μελλοντικής εξάντλησης ενεργειακών πόρων και την ενίσχυση της ενεργειακής ανεξαρτησίας σε εθνικό επίπεδο. Η συλλογή με παθητικά ηλιακά συστήματα και η φωτοβολταϊκή μετατροπή, η αιολική ενέργεια με ανεμογεννήτριες, οι υδατοπτώσεις, η γεωθερμία, η βιομάζα, η εκμετάλλευση των αστικών αποβλήτων, τα θαλάσσια ενεργειακά κύματα, η παλιρροϊκή ενέργεια μπορούν να αντικαταστήσουν τις συμβατικές ενεργειακές πηγές. Η ανασκόπηση περιλαμβάνει τις βασικές ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές, τα προβλήματα έρευνας και τις τάσεις ανάπτυξης της τελευταίας δεκαετίας. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το 2011 παρήγαγαν 1,360 GW. Το μεγαλύτερο τμήμα της ανασκόπησης επικεντρώνεται στο ρόλο της χημείας και των τεχνολογικών εξελίξεων στη βελτίωση της απόδοσης των ανανεώσιμων ενεργειακών πηγών. Περιγράφονται νέες τεχνολογίες, ανακαλύψεις νέων υλικών, δυνατότητες επιλογής προσαρμοσμένες στις ανάγκες του ενεργειακού χρήστη, χαμηλό λειτουργικό κόστος και συμβολή σε οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση υποβαθμισμένων περιοχών και προστασίας του περιβάλλοντος.